درد و رمزگشایی آن در مثنوی معنوی، حدیقه الحقیقه، منطق الطیر

ادبیات عرفانی سرشار از واژگان و عباراتی است که مفاهیم و معانی والای عرفانی را به مخاطب القا می نماید. یکی از این واژگان « درد» است که علاوه بر معنای ظاهری و ملموس آن، می تواند دارای معانی دیگری نیز باشد و با توجه به قرار گرفتن در متون مختلف،معانی گوناگونی از آن حاصل گردد. هدف از این تحقیق، رمز گشایی و فهم بیشتر این واژه در گستر? ادبیات عرفانی است. در این پژوهش سعی شده است، این واژه از منابع مورد نظر یعنی: حدیقه الحقیقه سنایی، آثار عطار نیشابوری و مثنوی معنوی مولوی که از متون برجست? عرفانی هستند، استخراج و رمز گشایی شود و تنوع معنایی آن در این متون مورد بررسی و پژوهش قرار گیرد. روش تحقیق در این پایان نامه، بر پای? استدلالاتی است که محصول پژوهش و واکاوی دقیق در منابع و متون منتخب استوار بوده است. بدین معنی که با بررسی متونی که موضوعی کارند و همچنین منابعی که می توان به نوعی آنها را در این تحقیق مورد استفاده قرار داد، سعی شده است، به نتایج مورد نظر که همان رمزگشایی واژ? درد در این سه اثر گران سنگ عرفانی است، دست یابیم. کلمات کلیدی: درد، عطار، سنایی، مولوی، عرفان